Seksoholizm

Seksoholizm to jedno z coraz częściej występujących uzależnień behawioralnych (czyli takich, których przedmiotem jest nie substancja psychoaktywna, ale określona czynność, zachowanie). Sprzyja temu powszechna we współczesnej kulturze erotyzacja – eksponowana nagość kobieca w reklamach, łatwa dostępność filmów pornograficznych czy czatów erotycznych. Zjawisko to potęguje zaś swoista „moda” na posiadanie wielu kontaktów i doświadczeń seksualnych oraz popularne obecnie bycie singlem, niechęć wobec zobowiązań i trwałych relacji.


Objawy

 

Na czym polega seksoholizm? I co jest czynnikiem uzależniającym?  Przede wszystkim endorfiny. Działają jak naturalny narkotyk. Mogą więc uzależniać. Znoszą bowiem napięcie, przynoszą ulgę i wprawiają w euforię podobną do tej będącej efektem zażycia środka psychoaktywnego.

Podczas uprawiania seksu wydzielanie w mózgu ludzkim właśnie tychże endorfin - naturalnych substancji o działaniu zbliżonym do opiatów – zwiększa się.

Dodatkowo, substancje te mają działanie euforyzujące i przeciwbólowe. Są to te same hormony, które organizm ludzki wyzwala również w momencie zranienia i których funkcją jest zablokowanie odczuwania bólu.

 

Ale to nie wszystko. Poza zaburzeniami biochemicznym, osoba uzależniona cierpi na zaburzenia impulsów i emocji.

Życiem seksoholika kieruje wręcz przymus angażowania się w relacje seksualne. Do zachowań nałogowych dochodzi także kompulsywna masturbacja, natręctwa seksualne czy spędzanie całego wolnego czasu na oglądaniu pornografii.

Seksoholik w ten sposób rozładowuje swoje napięcia, stresy, trudne emocje. Nie potrafi tego robić w inny sposób. I choć przyjemność trwa zazwyczaj bardzo krótko – co więcej, chory, tuż po akcie seksualnym, odczuwa szereg dolegliwych uczuć jak poczucie winy, wstyd – seksoholik nie potrafi zmienić swojego życia.

Wiele osób cierpiących na te zaburzenia prowadzi swoje życie seksualne niejako „w ukryciu”. Na zewnątrz nikt nawet nie jest w stanie domyślić się, z jakim problemem zmaga się seksoholik. Osoba dotknięta tym problemem bardzo często naraża na rozpad swój stały związek ponieważ nie mogąc powstrzymać się od seksu przy każdej możliwej okazji angażuje się w przygodne relacje seksualne.

Seksoholikami są tak samo kobiety, jak i mężczyźni. Uzależnienie to często współistnieje z innymi nałogami, jak pracoholizm czy alkoholizm.

 

Na co zwrócić uwagę? Co powinno nas zaniepokoić? Jakie zachowania?

 

  • Spędzanie czasu w Internecie na różnego rodzaju serwisach erotycznych i czatach
  • Częste i przygodne kontakty seksualne
  • Fantazje erotyczne i liczne zdrady
  • Nałogowa masturbacja
  • Umawianie się na „internetowe randki”
  • Nieumiejętność kontrolowania napięcia seksualnego
  • Domaganie się seksu nawet kilkanaście razy dziennie
  • Zaniedbywanie obowiązków zawodowych, rodziny i przyjaciół

Terapia

 

Terapia seksoholizmu powinna być skoncentrowana na zmianie wzorców zachowania.

W trakcie procesu terapeutycznego seksoholik poznaje nowe sposoby radzenia sobie ze stresem i narastającym napięciem psychofizycznym; uczy się, jak wyrażać emocje. Jednocześnie, podczas wnikliwych rozmów z terapeutą, poznaje przyczyny swojego uzależnienia. W wielu wypadkach głównym problemem okazuje się być lęk przed bliskością, mający korzenie w dysfunkcyjnej rodzinie, w jakiej wychował się seksoholik. Ten lęk, choć nabyty w dzieciństwie, przenosi się w dorosłe życie – a osoba żyjąca z tym problemem, często nie zdaje sobie nawet sprawy z tego jak silnie rządzi jego życiem.

Dlatego tak istotna jest kompleksowa pomoc oraz wsparcie dla uzależnionego i jego bliskich.

I dlatego terapia uzależnień to także odbudowywanie więzi i relacji z bliskimi osobami oraz poprawa sytuacji rodzinnej. Uzależniony od nowa uczy się żyć. Inaczej myśleć, a w efekcie zmiany postrzegania, inaczej czuć. Bywa, że psychoterapię wspiera także farmakoterapia.

 

Dodatkowo w trakcie terapii i po jej zakończeniu wskazane jest korzystanie z pomocy grup wsparcia. W Polsce działają grupy Anonimowych Uzależnionych od Seksu i Miłości (SLAA) oraz Anonimowych Seksoholików (S A).

Na co należy jeszcze zwrócić uwagę?

Częste i przypadkowe kontakty seksualne zwiększają ryzyko zarażenia się chorobami przenoszonymi drogą płciową.

Dlatego przed rozpoczęciem terapii lub w trakcie jej trwania zalecane jest wykonanie badań kontrolnych pod kątem zakażenia HIV, kiłą, HCV oraz innymi chorobami przenoszonymi drogą płciową. HIV wcześnie wykryty jest wirusem, którego szkodliwe działanie można kontrolować. Nowoczesne leki antyretrowirusowe skutecznie hamują jego namnażanie się w organizmie. Co więcej, z HIV można normalnie żyć. Medycyna – od czasów kiedy wykryto wirusa – nauczyła się doskonale sobie z nim radzić. Warto się więc jak najszybciej zbadać – to warunkuje rokowania dotyczące rozwoju AIDS. Zdecydowanie groźniejszym wirusem jest HCV, jednak i w tym wypadku badania a następnie kontrolowanie przebiegu choroby czy nawet poddanie się leczeniu szpitalnemu, dają szanse na zahamowanie namnażania się wirusa w organizmie i zdrowe życie.


 W pierwszy etapie pomocy skupiamy się na odpowiedniej motywacji chorego do leczenia. Jest to przede wszystkim praca nad mechanizmem iluzji i zaprzeczeń, który tak skutecznie przeszkadza uzależnionemu w podjęciu decyzji o leczeniu.

Im bardziej pacjent jest zmotywowany, tym większa jest szansa skuteczności terapii i wyjścia z seksoholizmu.

 

Oferujemy Państwu

 

  • Możliwość wizyt domowych lub w gabinecie

  • Krótki czas oczekiwania – maksymalnie do 3 dni roboczych

  • Trafną i rzetelną diagnozę – potwierdzoną przez „ZPN” w oparciu o system jakości Casad&Care

  • Analizę źródła problemu - koncentrujemy się na przyczynach. Leczymy przyczyny a nie tylko skutki.

  • Kompleksowe podejście – wspieramy nie tylko osobę cierpiącą z powodu seksoholizmu, ale również osoby jej bliskie.

  • Terapię rodzinną.

  • dobór odpowiedniej metody leczenia.
  • Terapię indywidualną lub grupową.
  • Dobór odpowiedniego ośrodka leczenia uzależnień.
  • kontynuację leczenia po ukończonej terapii w ośrodku (praca na nawrotach).
  • indywidualną ścieżkę zdrowienia.

 

Już pierwsze spotkania z psychologiem „pierwszego kontaktu” najczęściej przynoszą efekty w postaci motywacji do leczenia, ale służą one przede wszystkim do postawienia prawidłowej diagnozy. Diagnoza ta jest zatwierdzana przez Zespół Psychologa Naczelnego (ZPN). Następnie wspólnie z psychologiem prowadzącym opracowują oni i proponują pacjentowi jego „ścieżkę” zdrowienia.

Ścieżka zdrowienia jest to szczegółowy plan leczenia, którego celem jest wyleczenie pacjenta z seksoholizmu i ewentualnych innych problemów psychicznych. Dalszy plan postępowania może być realizowany w dalszym ciągu poprzez wizyty domowe lub poprzez skierowania do odpowiedniego, specjalistycznego gabinetu lub Ośrodka Terapii (stacjonarnej lub ambulatoryjnej). Nad realizacją planu czuwa cały czas „ZPN”

 

Do każdego zgłaszanego do nas przypadku dobieramy odpowiedniego, certyfikowanego specjalistę, który podejmie się nie tylko leczenia lecz wyleczenia. Musi być osobą kompetentną i o odpowiednim autorytecie.

 

Kiedy już widzimy jakieś objawy seksoholizmu, u siebie lub osób nam bliskich nie możemy zwlekać. Uzależnienie to postępuje bardzo szybko i nieleczone może doprowadzić do tragedii.

 

To do Państwa należy wybór. Czy zaufać naszej propozycji, czy zwlekać z konsultacją psychologiczną, czy liczyć na cudowne wyzdrowienie.



Jeżeli zdecydowaliście się Państwo nam zaufać prosimy o kontakt telefoniczny lub e-mailowy.

 


Zobacz:

 

Szczegóły oferty

 

Jak zamówić wizytę?:

 

Dane kontaktowe